วันนี้นุชอยากจะมาแชร์ประสบการณ์โดนขโมยกางเกงในค่ะ ซึ่งเรื่องนี้มันเกิดขึ้นในหมู่บ้านชื่อดังแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองนนทบุรี ซึ่งหมู่บ้านแห่งนี้นุชเพิ่งจะย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่ถึงปีเลยค่ะ ในช่วงแรกที่นุชย้ายมาอยู่ที่นี่ก็ยังไม่มีปัญหาเรื่องของหายหรืออะไรนะคะ แต่พอไปอยู่ได้สักพัก ก็มีของในบ้านหายเกิดขึ้นค่ะ แต่ก็อย่างที่บอกของในบ้านก็ไม่ใช่ทรัพย์สินมีค่าอะไร แต่มันเป็นกางเกงในของนุชเอง แล้วก็หายบ่อยมาก ช่วงแรกๆ นุชก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่ามันคงปลิวไปกับลม เพราะว่าลมที่นี่ก็ค่อนข้างที่จะแรงเหมือนกัน ด้วยความที่เป็นหมู่บ้านที่ค่อนข้างที่จะโปร่ง อากาศถ่ายเท และไม่ได้หนาทึบมีแต่ตึกแต่ปูนเหมือนบางหมู่บ้าน ซึ่งมันก็เป็นข้อดีของหมู่บ้านนี้ที่โน๊ตตัดสินใจย้ายที่จะมาซื้อบ้านที่นี่อยู่ แต่ก็นั่นแหละค่ะ พอเริ่มนานๆ ไป นุชก็เริ่มรู้แล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ เพราะทุกครั้งที่นุชตากเสื้อผ้า จะต้องมีกางเกงในหายไปอย่างน้อยหนึ่งตัว จนหลังๆ มานุชเองก็เริ่มระแวง ว่าจะมีโรคจิตอยู่ในหมู่บ้านหรือเปล่า เพราะตัวของนุชเองก็เป็นผู้หญิงตัวคนเดียว ที่ไม่มีใครอยู่ในบ้านด้วย มันก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะต้องรู้สึกหวาดระแวงเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น
หลังจากที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นบ่อยครั้ง นุชก็เริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยกับการอยู่ในบ้านหลังนี้ วันต่อมาหนูก็เลยตัดสินใจที่จะไปบอกกับยามที่หน้าหมู่บ้านว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น และก็ได้มีการไปลงบันทึกประจำวันเอาไว้ด้วย ซึ่งหมู่บ้านที่นั่นก็ดีนะคะ เพราะว่าได้มีการจัดเวรยามให้คนมาเฝ้าที่ใกล้ๆ กับบ้านของนุชตลอดเวลา ตอนนั้นนุชก็เลยเริ่มคลายความกังวลได้บ้าง แต่ว่าปัญหานี้มันก็ไม่จบไม่สิ้นค่ะ ถึงแม้ว่าจะมียามคอยมาเฝ้า แต่ว่ากางเกงในของเราก็ยังหายเหมือนเดิม ซึ่งพอเอาเรื่องนี้ไปถามยาม ยามก็ได้บอกมาว่าไม่เห็นมีใครเข้าออกในบริเวณนี้เลย แล้วบ้านหลังข้างข้างของโน๊ตก็ไม่มีคนอยู่ด้วย เพราะว่าหมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่เพิ่งสร้างได้ไม่นาน และหนูก็เป็นลูกค้าคนแรกๆ ที่ได้มาซื้อบ้านอยู่ที่นี่ ตอนนั้นหลุดก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยแล้ว จึงได้เอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับพ่อและแม่ ซึ่งพ่อกับแม่ของนุชก็แนะนำให้นุชติดกล้องวงจรปิดมาติด นุชก็เลยทำตามคำแนะนำของพ่อกับแม่ จนสุดท้ายนุชก็ได้รู้ว่าความจริงแล้วคนที่มาขโมยกางเกงในของนุชก็คือยามของหมู่บ้านนั้นเอง ซึ่งมันเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างน่ากลัวมากสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แต่มันไม่ใช่กับนุชค่ะ เพราะนุชเป็นสายลุย
ตอนแรกพี่นุชรู้เรื่องนี้นุชก็ยังเก็บเงียบและไม่ได้บอกใคร และรอยามคนที่ขโมยกางเกงในของนุชมาเข้าเวร ตอนนั้นนุชก็เลยแกล้งเรียกยามเข้ามาในบ้านเพื่อที่จะโชว์หลักฐานเป็นคลิปวิดีโอให้ดู เพื่อที่จะไตร่สวนความจริง แต่ในวันนั้นทุกอย่างมันกลับไม่เป็นแบบที่นุชคิดเอาไว้ นุชคิดว่าเมื่อยามได้เห็นคลิปจะต้องตกใจและรีบขอโทษพร้อมกับสารภาพผิดทั้งหมด แต่ว่าความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นเลย ยามคนนั้นน่ากลัวกว่าที่นุชคิดเอาไว้มาก อยู่ดีๆ ยามก็เอามือมาปิดปากของนุชแล้วลากรถขึ้นไปข้างบนบ้านชั้นสอง แถมยังเอาผ้ามามัดปากของนุชไม่ให้นุชตะโกนเสียงดังได้อีกด้วย นุชโดนจับฉีกเสื้อผ้าออกส่วนตัวของนุชเองต้องอยู่ในสภาพที่โปรเปลือย และโดนยามขี้เงี่ยนคนนั้นเบิร์นหี นุชพยายามดิ้นแต่ก็สู้แรงไม่ไหว และถูกยามขี้เงี่ยนคนนั้นข่มขืน จับนุชเย็ดหีสดๆ ตรงนั้นเลย ตอนนั้นเองนุชก็รู้สึกเจ็บหีมากๆ เพราะควยของยามคนนั้นใหญ่จริงๆ และทุกคนก็คงรู้ดีว่าเวลาที่เราไม่มีอารมณ์แล้วโดนเย็ดหีมันจะเจ็บมากขนาดไหน ตอนนั้นนุชถึงกับร้องไห้ออกมา เพราะเจ็บหีมากจริงๆ หีของนุชแดงช้ำไปหมด และยามขี้เงี่ยนยังมีหน้ามาชักว่าวให้อสุจิแตกใส่หน้านุชด้วย กลิ่นคราวคุ้งเต็มตัวนุชไปหมด และหลังจากที่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นรถก็รีบแจ้งตำรวจทันที และเมื่อได้เห็นของกลาง (กางเกงใน) หลังจากที่ยามขี้เงี่ยนคนนั้นโดนจับกุม นุชก็รู้สึกช็อคยิ่งกว่าเดิม เพราะกางเกงในของนุชทุกตัวที่โดนขโมยไปเต็มไปด้วยคราบน้ำอสุจิของยามขี้เงี่ยนคนนี้ แต่นุชอยากจะฝากเรื่องนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกคนที่ได้มาอ่าน และอย่าไว้ใจใครง่ายๆ นะคะ แม้กระทั่งยามที่เป็นคนทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัยให้กับเรา